အမိႏုိ႕ဖုိး

ေနေရာင္ၿမင္ေတာ႕မွ
မုိးလင္းမွန္းသိလုိက္ရတယ္
လၿမင္ေတာ႕မွ
ညလုိ႕သိၿပန္ေရာလား ငါ႕ကမၻာ ။
ငါ႕ကမၻာမွာ
ငါသာလွ်င္ဘုရင္ထင္မိတာပါ
ရင္နဲ႕ေရးေသာအရုပ္
ရင္နဲ႕ပဲဖ်တ္ေပးေနာ္
ႏွလုံးသားနဲ႕ေၿပာတဲ႕စကားေတြ
ႏွလုံးသားနဲ႕ နားေထာင္ပါ ။


နားေထာင္ပါေနာ္

ငါကုိ႕ကုိငါပိုင္တယ္ထင္မိခဲ႕တာ
ေၿခြခ်မိတဲ႕ငါ႕မ်က္ရည္ေတြ
ေသေသခ်ာခ်ာသိပါေတာ႕လားေမ ။
ေမေရ
ရည္ရြယ္ရာမရွိေလွ်ာက္သြားခ်င္မိတယ္
တြယ္တာရာမဲ႕ပဲ ေလလြင္႕ခ်င္တယ္
ဒုကၡနဲ႕ သုခ ရူးရေအာင္ေမႊေတာ႕
ေပေပေတေတေနၾကည္႕ခ်င္တယ္
ဒါေပမဲ႕ေမ

အမိႏုိ႕ဖုိးမေက်သမွ်
ငါ
ေၿဖသိမ္႕လုိ႕ေက်နပ္
ေနတတ္ေအာင္ေနပါ႕မယ္ေလ ။ ။ ။ ။ ။ ။ ။ ။ ။