ယိမ္႕ႏြဲ႕ၿမက္ယွက္ႏြယ္
သစ္ပန္းမံေဝဆာလုိ႕ရယ္
နားခုိတဲ႕ေက်းငွက္ခါ
သာယာသံတြန္က်ဴး
ကြန္႕ၿမဴးတဲ႕ ေနၿခည္မွာ
ေရၾကည္ၿပင္
ေလၿပည္ခတ္တယ္
တုိ႕ေတြ႕တဲ႕ခါ
ေဆာင္းေလေၿပ
ညွင္းညွင္းသြဲ႕နဲ႕
မင္းဆံႏြယ္
ရွင္းရွင္းေပ်ာ႕ရယ္
တုိးေဝွ႕တဲ႕မင္းနံ႕သာ
ခ်ိန္ခါရယ္ ေနညိဳေစာင္းလုိ႕
ခနေမ႕ေလာကလယ္
တြဲလွ်က္ေပ်ာ္ခ်င႕္ဖြယ္
သုိ႕ေလာ ...သုိ႕ေလာ
ွႏွစ္ေယာက္အသဲဝယ္
ေပ်ာက္ရွခဲ႕နားခုိရာ
ေဝဖန္သံလူေတြမ်ားနဲ႕
မိနဲ႕ဖခြဲ ရင္ကြဲစရာမွန္
ရင္ဝယ္ဘယ္မွန္စြာခ်စ္လည္း
မုခုပင္ ..... ...... မုခ်ပင္ .... ... မုခ်ပင္
ရင္နင္႕ခြဲရမဲ႕
ေတြးမရကံၾကမၼာ႕ႏွယ္
ရင္ခြင္ငယ္ မုန္တုိင္းခတ္လုိ႕
ေမ႕လက္ရယ္ မကုိင္ဝ႕ံတယ္
ယုိင္နဲ႕တဲ႕အေၿခမဲ႕ဘဝမုိ႕
ၿပိဳင္ရဲေသာအားရယ္ငယ္
အုိကြယ္ .................................................
ရင္နဲ႕ရင္းမိလည္း
ဘဝေပးအသဲခါး
ဒီဘဝရယ္မဆုံ
ေနာင္ဘဝရယ္ၾကံဳပါရေစ
ေမာင္႕အလွငယ္ ၿပံဳးပါ ။ ။ ။
No comments:
Post a Comment